Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που μοιάζουν να κουβαλούν αντίθετες δυνάμεις. Ένας γάμος ή ένα διαζύγιο, μια γέννηση ή μια ασθένεια∙ γεγονότα που μπορούν να μας σηκώσουν ψηλά ή να μας λυγίσουν. Κι όμως, μέσα σε αυτές τις μεγάλες στροφές της ζωής κρύβεται συχνά ένας μυστικός χώρος όπου η ψυχή συναντά τον πραγματικό της εαυτό. ΆλλοτεΣυνέχεια ανάγνωσης «Εκεί που ο πόνος συναντά τη χαρά.»
Αρχεία Κατηγοριών: #systemicpsychotherapy
Η οικογένεια μέσα στην κοινωνία: μια σχέση που αναπνέει μαζί.
Όταν μιλάω για την οικογένεια, το κάνω με τρυφερότητα. Τη βλέπω σαν τον πρώτο χώρο όπου μαθαίνεις να σχετίζεσαι, να αντέχεις, να ζητάς, να αγαπάς. Κι όμως, καμία οικογένεια δεν ζει μέσα σε κενό. Κανένα σπίτι δεν μένει ανεπηρέαστο από τον κόσμο που το αγκαλιάζει απ’ έξω. Αυτό το θυμίζω συχνά στους ανθρώπους που συναντώ.Συνέχεια ανάγνωσης «Η οικογένεια μέσα στην κοινωνία: μια σχέση που αναπνέει μαζί.»
Τέλειοι γονείς
Η γονεϊκότητα δεν χρειάζεται τελειότητα. Χρειάζεται παρουσία. Να είσαι εκεί, αληθινά, με την αγάπη και τις ατέλειες σου. Μερικές μέρες όλα μοιάζουν εύκολα. Υπάρχει χρόνος, γέλιο, υπομονή. Κι άλλες φορές νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο. Φωνάζεις, κουράζεσαι, απομακρύνεσαι για λίγο. Κι ύστερα κάτι μικρό σε φέρνει ξανά κοντά — ένα βλέμμα, μια αγκαλιά, μια φράσηΣυνέχεια ανάγνωσης «Τέλειοι γονείς»
Συναισθηματική ωριμότητα.
Η ζωή μας είναι ένα ασταθές ταξίδι, γεμάτο προκλήσεις και απρόβλεπτες καταστάσεις. Σε κάθε στιγμή, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανάγκη να προσαρμοστούμε σε νέες καταστάσεις, να αποδεχτούμε την πραγματικότητα και να αντιδράσουμε με σοφία και αξιοπρέπεια. Η συναισθηματική ωριμότητα είναι μια διαδικασία εξέλιξης που χαρακτηρίζεται από την αποδοχή της πραγματικότητας, τη συνειδητοποίηση της σύνδεσής μαςΣυνέχεια ανάγνωσης «Συναισθηματική ωριμότητα.»
Η μόνη σταθερή, η αλλαγή.
Οι αλλοιώσεις πολλές , οι προοπτικές άγνωστες. Σε όλο αυτό στεκόμαστε αμήχανοι, εκστασιασμένοι και μοναχικοί. Οι δομές που στήριζαν τα θεμέλια της ανθρωπότητας γκρεμίζονται η μία πίσω από την άλλη. Τίποτα δεν είναι σταθερό παρά μόνο η διαίσθηση ότι η μόνη σταθερή κατάσταση είναι η συνεχής αλλαγή. Σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι κάτι περαστικό είναι μιαΣυνέχεια ανάγνωσης «Η μόνη σταθερή, η αλλαγή.»
Παίρνει αυτό που θέλει;
Σκεφτήκατε τι θα συμβεί αν επαναπλαισιώνουμε την ερμηνεία μας για τη συμπεριφορά του παιδιού μας από το “το παιδί μου προσπαθεί να με χειραγωγήσει ώστε να πάρει αυτό που θέλει” σε “το παιδί μου εκφράζει μια ανάγκη”; θα νιώθατε διαφορετικά; θα άλλαζε η συμπεριφορά σας απέναντι του; Τα παιδιά εξαρτώνται από τους “μεγάλους” γύρω τουςΣυνέχεια ανάγνωσης «Παίρνει αυτό που θέλει;»
Δες το άρθρο για να εγγραφείς στο ενημερωτικό δελτίο του ιστότοπου.
Ελπίδα και βελτίωση.
Στην ιστορία μας με την οικογένεια για το σύμπτωμα ενός μέλους της, ενός παιδιού, επεξεργαζόμαστε την σημασία του συμπτώματος, δηλαδή πως το βιώνουν οι γονείς. Ταυτόχρονα εισάγουμε μια αλλαγή που να μην δημιουργεί ενοχές ή επιθετικότητα στα μέλη της. Ένα σύμπτωμα αναπτύσσεται στην πορεία του χρόνου και υπάρχει επειδή εξυπηρετεί μια λειτουργία μέσαΣυνέχεια ανάγνωσης «Ελπίδα και βελτίωση.»
Τι νόημα έχουν όλα αυτά;
Τους αναγνωρίζουμε πολύ συχνά . Άνθρωποι που θεωρούν ότι η ευτυχία είναι για τους άλλους, άνθρωποι που δεν βρίσκουν καμιά θετική αξία στην επαφή τους με τους άλλους ανθρώπους. Άνθρωποι που ενώ οι άλλοι διασκεδάζουν αυτοί είναι αποσυρμένοι σε μια γωνιά χωρίς να μπορούν να επικοινωνήσουν. Ως παιδιά οι σχέσεις με τα άλλα παιδιά ήτανΣυνέχεια ανάγνωσης «Τι νόημα έχουν όλα αυτά;»
Γονιός ή διαιτητής;
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς, ενώ η αρχική αντίδραση τους είναι αρνητική, βλέποντας τα παιδιά τους να τσακώνονται μεταξύ τους, με κλάμματα και γκρίνιες, υποχωρούν αγανακτισμένοι μπροστά στις απαιτήσεις τους και δίνουν αυτό που αρχικά έχουν αρνηθεί. Κάθε φορά όμως που υποχωρούν στην γκρίνια ενός παιδιού ταυτόχρονα πυροδοτείται και η αντίδραση τουΣυνέχεια ανάγνωσης «Γονιός ή διαιτητής;»
Συναίσθημα και Σωματικότητα.
Τα συναισθήματα, μας προδιαθέτουν να δράσουμε και να προσανατολιστούμε σε διαφορετικά είδη συμπεριφοράς και δράσεων. Καθορίζουν τις δυναμικές διατάξεις στο σώμα μας και μας παροτρύνουν σε πράξεις με μια βιολογική δυναμική, πχ συναισθήματα φόβου ή θυμού οδηγούν σε δομικές διατάξεις μέσα στο σώμα μας που μπορεί να μας οδηγήσουν σε συμπεριφορές φυγής ή αντιπαράθεσης. ΠωςΣυνέχεια ανάγνωσης «Συναίσθημα και Σωματικότητα.»
Anakoufisis- Psychotherapy & Counseling 