Η οικογένεια είναι ο αρχαιότερος θεσμός ο οποίος συνεχώς τις μέρες μας μεταλλάσσεται λόγω των ιστορικών, οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών αλλαγών. Εξακολουθεί όμως να παραμένει ο κύριος φορές συνύπαρξης των μελών της όπου εκεί τα μέλη της αισθάνονται ασφάλεια να αναπτυχθούν, βιολογικά, συναισθηματικά και κοινωνικά.
Η κυπριακή οικογένεια όπου τα μέλη της διαμορφώνονταν μέσα από κοινές αξίες, κανόνες, ρόλους και συμπεριφορές οι οποίες καθορίζονταν από την κυρίαρχη κουλτούρα και ιδεολογία πέρασε από το κατώφλι της πατριαρχίας της δεκαετίας του 70’ στο μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας το οποίο κυριαρχεί στις μέρες μας. Η παραδοσιακή ευρύτερη οικογένεια δηλαδή, πέρασε στο διαμελισμό μικρότερων πυρηνικών σχηματισμών. Στον 21ο αιώνα η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει την οικογένεια αυξάνει την αγωνία για τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα. Η αγωνία αυτή παρόλο που έχει οδηγήσει την οικογένεια σε μια κρίση ταυτότητας την ωθεί ταυτόχρονα και στην αναζήτησή ενός νέου λειτουργικού τρόπου αναφοράς.
Η οικογένεια προσπαθεί να αναπτυχθεί έξω από τα συμβατικά σχήματα με την αύξηση των διαζυγίων, των εκτεταμένων νοικοκυριών που αποτελούνται από χωρισμένα ζευγάρια που ξαναπαντρεύονται, τις ελεύθερες συμβιώσεις, τις γεννήσεων εκτός γάμου και την αύξηση των μικτών γάμων. Όλο και περισσότερο η τρίτη γενιά, παππούδες και γιαγιάδες συμβιβάζονται με τα εγγόνια τους που γεννούνται εκτός γάμου, με τον γάμο των παιδιών τους με άλλες εθνικότητες και διαφορετικές κουλτούρες. Δεν επιμένουν τόσο πολύ στο “πάντρεμα” των παιδιών τους ως την απόλυτη ευτυχία. Αναγνωρίζουν πλέον ότι, ότι για αυτούς καθοριζόταν ως ευτυχία δεν είναι το ίδιο για τα παιδιά τους, ότι τα σταθερά σχήματα αλλάζουν, και εμπιστεύονται περισσότερο την κρίση των παιδιών τους σε ότι αποφασίσουν για την δική τους ευτυχία.
Τα νέα αυτά πολύπλοκα σχήματα προϋποθέτουν νέες προσαρμογές, ευελιξία και προσαρμογή στα νέα μοτίβα σχέσεων. Οι νέοι δεν αναπαύονται πλέον στα παλιά μοντέλα συνύπαρξης και βρίσκουν λύσεις σε εκτεταμένα, διαφορετικά σχήματα όπως την συγκατοίκηση και την συμβίωση δημιουργώντας νέους δεσμούς εκτός συγγένειας. Παρ’ όλες όμως αυτές τις αλλαγές η οικογένεια εξακολουθεί να είναι ένας ανθεκτικός δεσμός ο οποίος προσπαθεί να ορίσει νέα νοήματα και αξίες συνύπαρξης και όχι απλώς να υπάρχει ως ένα σχήμα ανθρώπων που σκοπό έχει να καλύψει τις βιολογικές ανάγκες των μελών της.
Η ουσιαστική επικοινωνία, η ευελιξία και η αυθεντική έκφραση συναισθημάτων μπορούν να κρατήσουν τον θεσμό της οικογένειας ζωντανό και ταυτόχρονα να διαφυλάξουν ότι ο θεσμός αυτός θα παραμείνει λειτουργικός με τα μέλη της να αναζητούν την αλήθεια στις μεταξύ τους σχέσεις και όχι στους κοινωνικούς συμβιβασμούς. Σε όλο αυτό ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μία σύνθεση μεταξύ της παραδοσιακής και σύγχρονης οικογένειας με την προϋπόθεση τα μέλη της να αποφασίζουν να λειτουργούν σε ένα υγιές περιβάλλον ανάμεσα σε αυτά τα νέα αναδυόμενα σχήματα.
Δημοσιεύτηκε από τον Maria Leonidou-Psychotherapist-Family therapist
Σπούδασα Ψυχολογία και Κοινωνικές επιστήμες (Bsc) στο ανοικτό πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Συνέχισα τις σπουδές μου στο Online and Distance Education (MA), πως να εκπαιδεύω διαδικτυακά και μετά oλοκλήρωσα την τετραετή μου μετεκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία στο Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου. Στο πλαίσιο της μετεκπαίδευσης μου εκπαιδεύτηκα στο Solution Focused Therapy απο το ΒRIEF Institute – London. Eπιπλέον έχω ολοκληρώσει το advance training course in Non-Violent Resistance από το School of Non Violent Resistance – Ισραήλ. Τον Μάιο του 2021 ολοκλήρωσα την ειδικότητα μου στην ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων από το Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου καθώς και απο το https://entropia.press/ για την ίδια θεματική. Ειδικεύτηκα στην συστημική θεραπεία ψυχώσεων και στην συστημική θεραπεία ζευγαριών. Εκπαιδεύτηκα επίσης στο Συστημικό Γλυπτό και στο Συστημικό Γενεόγραμμα.
Συμμετείχα σε 2ετές πρόγραμμα σεμιναρίων(2020-2022) στο Ελληνικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας για την παροχή συνοδείας σε ψυχωσικές κρίσεις. Στόχος μου να δημιουργηθεί και στην Κύπρο ένα παρόμοιο παρατηρητήριο όπου σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς, να παρέχει στήριξη και καθοδήγηση στις οικογένειες αλλά και στο άτομο με ψυχωσική εμπειρία με αρχικό σκοπό την αποφυγή ακούσιας νοσηλείας, την παροχή θεραπείας, την δημιουργία ομάδων αυτοβοήθειας και την προώθηση εναλλακτικών μη-ψυχιατρικών τρόπων αντιμετώπισης του ψυχικού πόνου.
Η προσέγγιση μου είναι συστημική αλλά συμπληρώνεται παράλληλα από εργαλεία άλλων σχολών ψυχοθεραπείας στις οποίες έχω εκπαιδευτεί με σκοπό να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική, ολιστική αλλά και εξατομικευμένη προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στην μοναδικότητα και στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού, οικογένειας.
Ασχολούμαι με την θεραπεία ψυχικών διαταραχών όπως άγχος, φοβίες, ψυχώσεις, ψυχαναγκασμούς, κατάθλιψη και εξαρτήσεις. Είμαι σύμβουλος οικογένειας, ζευγαριών παιδιών και εφήβων. Στόχος μου να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική και ολιστική προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού και της οικογένειας.
Τον Ιανουάριο του 2019 ίδρυσα το “Anakoufisis Psychotherapy & Counseling» anakoufisis.com και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα ως σύμβουλος και ψυχοθεραπεύτρια. Το κέντρο Ανακούφισης δημιουργήθηκε με σεβασμό απέναντι στο παιδί, έφηβο, ενήλικα, ζευγάρι και οικογένεια λαμβάνοντας υπόψη την αυτό-αναφορικότητα του κάθε ατόμου και συστήματος. Το κέντρο διατηρεί συνεργασίες μεταξύ ειδικοτήτων που χρειάζεται να συμμετέχουν για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των θεραπευόμενων σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα επαγγελματισμού.
Είμαι μέλος στους πιο κάτω οργανισμούς:
Ευρωπαϊκός Σύλλογος Ψυχοθεραπείας (EAP – ECP, European Certificate of Psychotherapy Holder)
Ευρωπαϊκή Εταιρία Οικογενειακής Θεραπείας (EFTA)
Παγκύπριος Σύνδεσμος Ψυχοθεραπευτών (ΠΣΨΘ)
Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας
Στον ελεύθερο μου χρόνο απολαμβάνω την παρέα πολύτιμων φίλων, αθλούμαι, ακούω μουσική, διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες και περπατώ με τους σκύλους μου. Είμαι περήφανη μητέρα τεσσάρων παιδιών.
Δείτε περισσότερα άρθρα