Στο πέρασμα του χρόνου η γνωστή πυρηνική μορφή οικογένειας, δηλαδή αυτή που αποτελείται από το πατέρα, τη μητέρα και τα παιδιά έχει διανύσει διάφορες μεταλλαγές οι οποίες έχουν την βάση τους σε κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις. Μέσα από αυτές τις αλλαγές η κάθε νέα γενιά νοσταλγεί τις παλιές παραδοσιακές κατασκευές της πυρηνικής οικογένειας, εκφράζει κοινωνικά την αγωνία της για την συνέχιση της πυρηνικής οικογένειας και κατα πόσο αυτός ο θεσμός είναι ικανός να αντέξει στην πάροδο του χρόνου.
Μια νέα μορφή οικογένειας η οποία αμφισβητείται είναι η μονογονεϊκή οικογένεια. Οι οικογένειες αυτές έχουν χαρακτηριστεί ως “προβληματικές” , “δυσλειτουργικές” και “αποδιοργανωμένες”. Έχουν επίσης στιγματιστεί ως αιτία για την χαμηλή επίδοση των παιδιών στο σχολείο, την παραβατική τους συμπεριφορά και την δυσλειτουργική ανάπτυξη της προσωπικότητας τους.
Μεγάλη είναι η βιβλιογραφία που τονίζει τις διαφορές ανάμεσα στην πυρηνική οικογένεια και την μονογονεϊκή οικογένεια. Συνήθως τονίζεται η έλλειψη του πατέρα η οποία ευθύνεται για τις οποιεσδήποτε δυσκολίες που θα ακολουθήσουν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι λόγοι της απουσίας του πατέρα και η σχέση του παιδιού με τον απόντα πατέρα. Σε πολλές όμως πυρηνικές οικογένειες ο πατέρας μπορεί να είναι παρόν σωματικά αλλά συναισθηματικά να είναι απών.
Επίσης τονίζεται ότι ο γονέας που μεγαλώνει παιδί του αντίθετου φύλου μπορεί να νιώθει ανεπαρκής και να θεωρεί ότι δεν θα δώσει τα “πρότυπα” του ιδίου φύλου. Ξεχνάμε όμως ότι σε περιπτώσεις βίας και κακοποίησης μερικές φορές η απομάκρυνση του γονέα μπορεί να είναι η λύση και όχι το πρόβλημα. Στηρίζουμε ότι ο γονέας που μένει με το παιδί είναι πρώτα άνθρωπος με δύναμη και ευαισθησίες και μετά γυναίκα ή άντρας.
Φαίνεται ότι όταν οι μονογονεϊκές οικογένειες δεν υποφέρουν από συνθήκες φτώχειας μπορεί να τα καταφέρνουν εξίσου καλά στις λειτουργίες τους με τις πυρηνικές οικογένειες. Ακόμα όμως και αν οι μονογονεϊκές οικογένειες ζουν σε συνθήκες φτώχειας μπορούν να λειτουργούν σωστά και να αναπτύσσουν διεργασίες με ξεκάθαρα και σαφή όρια μεταξύ των μελών τους. Πολλές από αυτές τις οικογένειες αξιοποιούν το υποστηρικτικό δίκτυο το οποίο διαθέτουν για να επικοινωνούν, να αλληλεπιδρούν και να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις μεταξύ τους.
Κάθε νέα μορφή οικογένειας αντιμετωπίζει διάφορες προκλήσεις, έχει το δικό της δυναμικό και τους δικούς της περιορισμούς. Στόχος μας θα πρέπει να βοηθήσουμε να αναδυθεί αυτό το δυναμικό, να ενισχυθεί λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις διαφορετικές ανάγκες του γονέα και του παιδιού και όχι πως να αναπληρωθεί η απουσία του απόντα γονέα και πιθανόν ελλείψεις λόγω αυτού.
Δημοσιεύτηκε από τον Maria Leonidou-Psychotherapist-Family therapist
Σπούδασα Ψυχολογία και Κοινωνικές επιστήμες (Bsc) στο ανοικτό πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Συνέχισα τις σπουδές μου στο Online and Distance Education (MA), πως να εκπαιδεύω διαδικτυακά και μετά oλοκλήρωσα την τετραετή μου μετεκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία στο Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου. Στο πλαίσιο της μετεκπαίδευσης μου εκπαιδεύτηκα στο Solution Focused Therapy απο το ΒRIEF Institute – London. Eπιπλέον έχω ολοκληρώσει το advance training course in Non-Violent Resistance από το School of Non Violent Resistance – Ισραήλ. Τον Μάιο του 2021 ολοκλήρωσα την ειδικότητα μου στην ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων από το Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου καθώς και απο το https://entropia.press/ για την ίδια θεματική. Ειδικεύτηκα στην συστημική θεραπεία ψυχώσεων και στην συστημική θεραπεία ζευγαριών. Εκπαιδεύτηκα επίσης στο Συστημικό Γλυπτό και στο Συστημικό Γενεόγραμμα.
Συμμετείχα σε 2ετές πρόγραμμα σεμιναρίων(2020-2022) στο Ελληνικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας για την παροχή συνοδείας σε ψυχωσικές κρίσεις. Στόχος μου να δημιουργηθεί και στην Κύπρο ένα παρόμοιο παρατηρητήριο όπου σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς, να παρέχει στήριξη και καθοδήγηση στις οικογένειες αλλά και στο άτομο με ψυχωσική εμπειρία με αρχικό σκοπό την αποφυγή ακούσιας νοσηλείας, την παροχή θεραπείας, την δημιουργία ομάδων αυτοβοήθειας και την προώθηση εναλλακτικών μη-ψυχιατρικών τρόπων αντιμετώπισης του ψυχικού πόνου.
Η προσέγγιση μου είναι συστημική αλλά συμπληρώνεται παράλληλα από εργαλεία άλλων σχολών ψυχοθεραπείας στις οποίες έχω εκπαιδευτεί με σκοπό να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική, ολιστική αλλά και εξατομικευμένη προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στην μοναδικότητα και στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού, οικογένειας.
Ασχολούμαι με την θεραπεία ψυχικών διαταραχών όπως άγχος, φοβίες, ψυχώσεις, ψυχαναγκασμούς, κατάθλιψη και εξαρτήσεις. Είμαι σύμβουλος οικογένειας, ζευγαριών παιδιών και εφήβων. Στόχος μου να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική και ολιστική προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού και της οικογένειας.
Τον Ιανουάριο του 2019 ίδρυσα το “Anakoufisis Psychotherapy & Counseling» anakoufisis.com και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα ως σύμβουλος και ψυχοθεραπεύτρια. Το κέντρο Ανακούφισης δημιουργήθηκε με σεβασμό απέναντι στο παιδί, έφηβο, ενήλικα, ζευγάρι και οικογένεια λαμβάνοντας υπόψη την αυτό-αναφορικότητα του κάθε ατόμου και συστήματος. Το κέντρο διατηρεί συνεργασίες μεταξύ ειδικοτήτων που χρειάζεται να συμμετέχουν για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των θεραπευόμενων σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα επαγγελματισμού.
Είμαι μέλος στους πιο κάτω οργανισμούς:
Ευρωπαϊκός Σύλλογος Ψυχοθεραπείας (EAP – ECP, European Certificate of Psychotherapy Holder)
Ευρωπαϊκή Εταιρία Οικογενειακής Θεραπείας (EFTA)
Παγκύπριος Σύνδεσμος Ψυχοθεραπευτών (ΠΣΨΘ)
Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας
Στον ελεύθερο μου χρόνο απολαμβάνω την παρέα πολύτιμων φίλων, αθλούμαι, ακούω μουσική, διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες και περπατώ με τους σκύλους μου. Είμαι περήφανη μητέρα τεσσάρων παιδιών.
Δείτε περισσότερα άρθρα
Anakoufisis- Psychotherapy & Counseling 