Γονιός ή διαιτητής;

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς, ενώ η αρχική αντίδραση τους είναι αρνητική, βλέποντας τα παιδιά τους να τσακώνονται μεταξύ τους, με κλάμματα και γκρίνιες, υποχωρούν αγανακτισμένοι μπροστά στις απαιτήσεις τους και δίνουν αυτό που αρχικά έχουν αρνηθεί. Κάθε φορά όμως που υποχωρούν στην γκρίνια ενός παιδιού ταυτόχρονα πυροδοτείται και η αντίδραση του άλλου παιδιού για να διεκδικήσει τον τίτλο του αδικημένου που θέλει  να αποκτήσει τα ίδια προνόμια που πήρε ο αδελφός του.

Αυτό συμβαίνει ήδη από μικρή ηλικία, όταν τα αδέλφια πολύ φυσιολογικά αρχίζουν να τσακώνονται μεταξύ τους και οι γονείς λόγω της ανησυχίας τους αναλαμβάνουν ρόλο διαιτητή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθως οι γονείς δεν απευθύνονται και στα δύο αδέλφια αλλά στο μεγαλύτερο με το επιχείρημα ότι λόγω της ηλικίας του θα πρέπει να σταματήσει την διαμάχη.

Η παρέμβαση αυτή των γονιών οδηγεί τα παιδιά στο να υπερασπίσουν τον εαυτό τους και να σταθούν ο ένας απέναντι στον άλλο αποδεικνύοντας στον διαιτητή-γονιό το δίκαιο τους. Αρχίζουν λοιπόν οι γονείς να κρίνουν τα παιδιά τους για την συμπεριφορά τους,  και αναζητούν σε άλλους τα αίτια της συμπεριφοράς των παιδιών τους, όπως στο σχολείο, στις παρέες, στο περιβάλλον, και το διαδίκτυο. Απογοητεύονται ως γονείς από την συμπεριφορά των παιδιών τους με αποτέλεσμα η οποιαδήποτε προσπάθεια τους να διαλυθεί η διαμάχη, καταλήγει στην ενοχοποίηση των παιδιών.

Έχουμε επομένως το φαινόμενο όπου ο φόβος και η αγωνία των γονιών εμποδίζουν τα παιδιά να αναζητήσουν από μόνα τους προσωπικά κίνητρα για να αλλάξουν μια κατάσταση βάση των δικών τους επιθυμιών.Με αυτό τον τρόπο χάνεται η ευκαιρία για τα ίδια τα παιδιά να βρουν τους δικούς τους τρόπους να επικοινωνήσουν και να διαπραγματευτούν με τον δικό τους παιδικό τρόπο, τις οποιεσδήποτε διαμάχες με πολύ λιγότερες διενέξεις. 

Η ανοχή δεν βοηθά καθόλου αφού ρίχνει το άδικο πάντα στον άλλο, δημιουργεί θύτες και βάζει στο περιθώριο συναισθήματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αναζήτησή του προβλήματος αλλά και την εύρεση λύσεων. Τότε είναι που οι γονείς μετατρέπονται σε ανθρώπους με υπομονή, που αναλαμβάνουν τις δικές τους προσωπικές ευθύνες, αρπάζοντας τέτοιες ευκαιρίες για να γαλουχήσουν τα παιδιά τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές της ζωής τους ως εμπειρίες του ανθρώπινου βιώματος. 

Μαρία Λεωνίδου

Δημοσιεύτηκε από τον Maria Leonidou-Psychotherapist-Family therapist

Σπούδασα Ψυχολογία και Κοινωνικές επιστήμες (Bsc) στο ανοικτό πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Συνέχισα τις σπουδές μου στο Online and Distance Education (MA), πως να εκπαιδεύω διαδικτυακά και μετά oλοκλήρωσα την τετραετή μου μετεκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία στο Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου. Στο πλαίσιο της μετεκπαίδευσης μου εκπαιδεύτηκα στο Solution Focused Therapy απο το ΒRIEF Institute – London. Eπιπλέον έχω ολοκληρώσει το advance training course in Non-Violent Resistance από το School of Non Violent Resistance – Ισραήλ. Τον Μάιο του 2021 ολοκλήρωσα την ειδικότητα μου στην ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων από το Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου καθώς και απο το https://entropia.press/ για την ίδια θεματική. Ειδικεύτηκα στην συστημική θεραπεία ψυχώσεων και στην συστημική θεραπεία ζευγαριών. Εκπαιδεύτηκα επίσης στο Συστημικό Γλυπτό και στο Συστημικό Γενεόγραμμα. Συμμετείχα σε 2ετές πρόγραμμα σεμιναρίων(2020-2022) στο Ελληνικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας για την παροχή συνοδείας σε ψυχωσικές κρίσεις. Στόχος μου να δημιουργηθεί και στην Κύπρο ένα παρόμοιο παρατηρητήριο όπου σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς, να παρέχει στήριξη και καθοδήγηση στις οικογένειες αλλά και στο άτομο με ψυχωσική εμπειρία με αρχικό σκοπό την αποφυγή ακούσιας νοσηλείας, την παροχή θεραπείας, την δημιουργία ομάδων αυτοβοήθειας και την προώθηση εναλλακτικών μη-ψυχιατρικών τρόπων αντιμετώπισης του ψυχικού πόνου. Η προσέγγιση μου είναι συστημική αλλά συμπληρώνεται παράλληλα από εργαλεία άλλων σχολών ψυχοθεραπείας στις οποίες έχω εκπαιδευτεί με σκοπό να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική, ολιστική αλλά και εξατομικευμένη προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στην μοναδικότητα και στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού, οικογένειας. Ασχολούμαι με την θεραπεία ψυχικών διαταραχών όπως άγχος, φοβίες, ψυχώσεις, ψυχαναγκασμούς, κατάθλιψη και εξαρτήσεις. Είμαι σύμβουλος οικογένειας, ζευγαριών παιδιών και εφήβων. Στόχος μου να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική και ολιστική προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού και της οικογένειας. Τον Ιανουάριο του 2019 ίδρυσα το “Anakoufisis Psychotherapy & Counseling» anakoufisis.com και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα ως σύμβουλος και ψυχοθεραπεύτρια. Το κέντρο Ανακούφισης δημιουργήθηκε με σεβασμό απέναντι στο παιδί, έφηβο, ενήλικα, ζευγάρι και οικογένεια λαμβάνοντας υπόψη την αυτό-αναφορικότητα του κάθε ατόμου και συστήματος. Το κέντρο διατηρεί συνεργασίες μεταξύ ειδικοτήτων που χρειάζεται να συμμετέχουν για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των θεραπευόμενων σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα επαγγελματισμού. Είμαι μέλος στους πιο κάτω οργανισμούς: Ευρωπαϊκός Σύλλογος Ψυχοθεραπείας (EAP – ECP, European Certificate of Psychotherapy Holder) Ευρωπαϊκή Εταιρία Οικογενειακής Θεραπείας (EFTA) Παγκύπριος Σύνδεσμος Ψυχοθεραπευτών (ΠΣΨΘ) Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας Στον ελεύθερο μου χρόνο απολαμβάνω την παρέα πολύτιμων φίλων, αθλούμαι, ακούω μουσική, διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες και περπατώ με τους σκύλους μου. Είμαι περήφανη μητέρα τεσσάρων παιδιών.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: