Ανορεξία και Οικογένεια.

Η νευρική ανορεξία ορίζεται ως  διαταραχή, η οποία επηρεάζει συνήθως τα νεαρά κορίτσια  και νεαρές γυναίκες . Είναι κυρίως διαδεδομένη  τα τελευταία χρόνια και εμφανίζεται πιο συχνά  στις Δυτικές Κοινωνίες, στον αναπτυγμένο κόσμο. Το άτομο αρνείται να διατηρήσει το βάρος του στο επίπεδο του φυσιολογικού βάρους για την ηλικία και το ύψος του και υπάρχει έντονος φόβος παχυσαρκίας, που δεν ελαττώνεται με την μείωση του βάρους.

Η οικογένεια αποτελεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο μαθαίνουμε, αποκτούμε εμπειρίες και κάνουμε τις  πρώτες προσπάθειες  για εξατομίκευση, διαφοροποίηση και απόκτηση ταυτότητας. Μέσα  στο οικογενειακό σύστημα  αλληλεπιδρούμε με επικοινωνιακά μοντέλα, κατασκευάζουμε τις ατομικές και οικογενειακές μας ιστορίες, υιοθετούμε έννοιες και αξίες, οι οποίες επηρεάζουν το παρόν μας και επιδρούν στο μέλλον μας.

Στην ανορεξία θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη παράγοντες  όπως το γεγονός ότι το άτομο διανύει μια φάση ψυχικών,  κοινωνικών και σωματικών  αλλαγών, όπως πχ η εφηβεία αλλά και το γεγονός ότι οι οικογένειες αυτών των ατόμων, τείνουν να επαναλαμβάνουν σχήματα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.  Η θεραπεία με την οικογένεια προτείνει μια κυκλική συσχέτιση αυτών των παραγόντων με σκοπό να εισηγηθεί ένα πλάνο παρέμβασης.

Στις οικογένειες με ανορεκτικά άτομα υπάρχουν κάποιες σημαντικές ιδιαιτερότητες και μεταβλητές οι οποίες αν και δεν είναι αποκλειστικές, πιθανόν να σχετίζονται με το σύμπτωμα της ανορεξίας. Αρχικά τα όρια  μεταξύ των ατόμων και των υπο-συστημάτων μέσα στην οικογένεια είναι συγκεχυμένα. Ο ένας μπαίνει στο φυσικό και ψυχοσυναισθηματικό χώρο του άλλου εμποδίζοντας την αυτονομία και την ιδιωτική του ζωή. Τα σχεδόν   ανύπαρκτα όρια, δυσκολεύουν την εξατομίκευση και διαφοροποίηση  του ατόμου, με αποτέλεσμα  τα άτομα αυτά να καταφεύγουν στην άρνηση λήψης τροφής για να κερδίσουν τον έλεγχο.

Η αποφυγή συγκρούσεων είναι επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό των οικογενειών αυτών. Αυτό δεν σημαίνει  ότι δεν υπάρχουν συγκρούσεις στην οικογένεια , αλλά τα μέλη δυσκολεύονται να ορίσουν ένα σαφή και ώριμο διαχωρισμό των σχέσεων τους, αφού αυτό θα διευκόλυνε τις διαδικασίες διαφοροποίησης. Έτσι λοιπόν όταν το άτομο αρνείται να λάβει τροφή λειτουργεί καταλυτικά για να μην βγει στην επιφάνεια ένα άλλο πρόβλημα στην οικογένεια.

Το ανορεκτικό μέλος μπαίνει σε μια επώδυνη διαδικασία σε  μια προσπάθεια  να διαφοροποιηθεί από την υπόλοιπη οικογένεια αλλά ταυτόχρονα προσαρμόζεται σε ένα σύστημα που λογοκρίνει και απαγορεύει κάθε μορφή σύγκρουσης. Έτσι λοιπόν απομονώνεται δια μέσου του προβλήματος της πρόσληψης τροφής σε ένα ασφαλές μέρος όπου νιώθει ασφάλεια, σε ένα χώρο παιδικό και προστατευμένο.

Μαρία Λεωνίδου

Δημοσιεύτηκε από τον Maria Leonidou-Psychotherapist-Family therapist

Σπούδασα Ψυχολογία και Κοινωνικές επιστήμες (Bsc) στο ανοικτό πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Συνέχισα τις σπουδές μου στο Online and Distance Education (MA), πως να εκπαιδεύω διαδικτυακά και μετά oλοκλήρωσα την τετραετή μου μετεκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία στο Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου. Στο πλαίσιο της μετεκπαίδευσης μου εκπαιδεύτηκα στο Solution Focused Therapy απο το ΒRIEF Institute – London. Eπιπλέον έχω ολοκληρώσει το advance training course in Non-Violent Resistance από το School of Non Violent Resistance – Ισραήλ. Τον Μάιο του 2021 ολοκλήρωσα την ειδικότητα μου στην ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων από το Συστημικό Ινστιτούτο Κύπρου καθώς και απο το https://entropia.press/ για την ίδια θεματική. Ειδικεύτηκα στην συστημική θεραπεία ψυχώσεων και στην συστημική θεραπεία ζευγαριών. Εκπαιδεύτηκα επίσης στο Συστημικό Γλυπτό και στο Συστημικό Γενεόγραμμα. Συμμετείχα σε 2ετές πρόγραμμα σεμιναρίων(2020-2022) στο Ελληνικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας για την παροχή συνοδείας σε ψυχωσικές κρίσεις. Στόχος μου να δημιουργηθεί και στην Κύπρο ένα παρόμοιο παρατηρητήριο όπου σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς, να παρέχει στήριξη και καθοδήγηση στις οικογένειες αλλά και στο άτομο με ψυχωσική εμπειρία με αρχικό σκοπό την αποφυγή ακούσιας νοσηλείας, την παροχή θεραπείας, την δημιουργία ομάδων αυτοβοήθειας και την προώθηση εναλλακτικών μη-ψυχιατρικών τρόπων αντιμετώπισης του ψυχικού πόνου. Η προσέγγιση μου είναι συστημική αλλά συμπληρώνεται παράλληλα από εργαλεία άλλων σχολών ψυχοθεραπείας στις οποίες έχω εκπαιδευτεί με σκοπό να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική, ολιστική αλλά και εξατομικευμένη προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στην μοναδικότητα και στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού, οικογένειας. Ασχολούμαι με την θεραπεία ψυχικών διαταραχών όπως άγχος, φοβίες, ψυχώσεις, ψυχαναγκασμούς, κατάθλιψη και εξαρτήσεις. Είμαι σύμβουλος οικογένειας, ζευγαριών παιδιών και εφήβων. Στόχος μου να δημιουργείται κάθε φορά μια μεθοδική και ολιστική προσέγγιση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, ζευγαριού και της οικογένειας. Τον Ιανουάριο του 2019 ίδρυσα το “Anakoufisis Psychotherapy & Counseling» anakoufisis.com και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα ως σύμβουλος και ψυχοθεραπεύτρια. Το κέντρο Ανακούφισης δημιουργήθηκε με σεβασμό απέναντι στο παιδί, έφηβο, ενήλικα, ζευγάρι και οικογένεια λαμβάνοντας υπόψη την αυτό-αναφορικότητα του κάθε ατόμου και συστήματος. Το κέντρο διατηρεί συνεργασίες μεταξύ ειδικοτήτων που χρειάζεται να συμμετέχουν για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των θεραπευόμενων σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα επαγγελματισμού. Είμαι μέλος στους πιο κάτω οργανισμούς: Ευρωπαϊκός Σύλλογος Ψυχοθεραπείας (EAP – ECP, European Certificate of Psychotherapy Holder) Ευρωπαϊκή Εταιρία Οικογενειακής Θεραπείας (EFTA) Παγκύπριος Σύνδεσμος Ψυχοθεραπευτών (ΠΣΨΘ) Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας Στον ελεύθερο μου χρόνο απολαμβάνω την παρέα πολύτιμων φίλων, αθλούμαι, ακούω μουσική, διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες και περπατώ με τους σκύλους μου. Είμαι περήφανη μητέρα τεσσάρων παιδιών.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.