Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να συζητήσουν την εξέλιξη του κοροναϊού με τα μικρά παιδιά. Δεν είναι εύκολο να κατανοήσουν ή να δεχθούν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που αφορούν την δημόσια υγεία. Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να μιλήσετε στα παιδιά. Ωστόσο, αν διαβάσετε τα πιο κάτω μπορεί να σας φανούν χρήσιμα:
1. Δημιουργήστε ένα ανοιχτό και υποστηρικτικό περιβάλλον όπου τα παιδιά θα ξέρουν ότι μπορούν να κάνουν ερωτήσεις. Είναι καλύτερο να μην αναγκάζετε τα παιδιά να μιλούν για πράγματα τα οποία δεν είναι έτοιμα ακόμη.
2. Απαντήστε ειλικρινά στις ερωτήσεις τους. Τα παιδιά συνήθως γνωρίζουν ή απλώς ζητούν διαβεβαιώσεις για το μέλλον.
3. Χρησιμοποιήστε λέξεις και έννοιες που μπορούν να κατανοήσουν τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία, την γλώσσα και το αναπτυξιακό επίπεδο τους.
4. Βοηθήστε τα παιδιά να βρουν ακριβείς και ενημερωμένες πληροφορίες. Εκτυπώστε έγκυρα ενημερωτικά δελτία από το τον Διεθνή Οργανισμό Υγείας ( WHO)
5. Να είστε έτοιμοι να επαναλάβετε αρκετές φορές τις πληροφορίες και εξηγήσεις που έχετε δώσει. Μερικές πληροφορίες μπορεί να είναι δύσκολο να τις αποδεχτούν ή να τις κατανοήσουν. Ρωτώντας την ίδια ερώτηση ξανά κα ξανά μπορεί να είναι ένας τρόπος για το παιδί να ζητήσει διαβεβαίωση.
6. Να αναγνωρίζετε και να επικυρώνετε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις των παιδιών. Δείξτε τους ότι τα ερωτήματα και οι ανησυχίες τους είναι σημαντικά.
7. Να θυμάστε ότι τα παιδιά τείνουν να προσωποποιούν καταστάσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να ανησυχούν για την ασφάλειά τους και την ασφάλεια των άμεσων μελών της οικογένειας. Μπορούν επίσης να ανησυχούν για φίλους ή συγγενείς που ταξιδεύουν ή που ζουν μακριά.
8. Να είστε καθησυχαστικοί, αλλά μην κάνετε μη ρεαλιστικές υποσχέσεις. Είναι καλό να ενημερώσετε τα παιδία ότι είναι ασφαλισμένα στο σπίτι τους, αλλά μην υποσχεθείτε ότι δεν θα υπάρξουν περιπτώσεις στο κοροναϊού περιβάλλον τους.
9. Αφήστε τα παιδιά να γνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βοηθούν τους ανθρώπους που επηρεάζονται από την επιδημία κοροναϊού. Είναι μια καλή ευκαιρία να δείξουμε στα παιδιά ότι όταν κάτι τέτοιο τρομακτικό ή κακό συμβαίνει, υπάρχουν άνθρωποι που θα βοηθήσουν.
10. Τα παιδιά μαθαίνουν να παρακολουθούν τους γονείς τους. Είναι πολύ ενδιαφέρον στο πώς ανταποκρίνεστε στις ειδήσεις σχετικά με την επιδημία κορωναϊού. Μαθαίνουν επίσης από τις συνομιλίες σας με άλλους ενήλικες.
11. Μην αφήνετε τα παιδιά να παρακολουθούν πάρα πολύ τηλεόραση με τρομακτικές εικόνες. Η επανάληψη μπορεί να είναι ενοχλητική και να προκαλέσει σύγχυση.
12. Τα παιδιά που έχουν υποστεί σοβαρή ασθένεια ή απώλειες στο παρελθόν είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε παρατεταμένες ή έντονες αντιδράσεις που έχουν σχέση με ασθένεια και θάνατο. Αυτά τα παιδιά μπορεί να χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη και προσοχή.
13. Άλλες ενδείξεις ότι ένα παιδί μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη βοήθεια περιλαμβάνουν: συνεχής διαταραχές στον ύπνο, ενοχλητικές σκέψεις ή ανησυχίες, επαναλαμβανόμενοι φόβοι για ασθένεια ή θάνατο,απροθυμία να εγκαταλείψουν τους γονείς ή να πάνε στο σχολείο. Αν αυτές οι συμπεριφορές επιμένουν, συμβουλευτείτε ένα ειδικό.
14. Παρόλο που οι γονείς μπορούν να ακολουθήσουν τα νέα και τις καθημερινές ενημερώσεις, τα περισσότερα παιδιά θέλουν απλά να είναι παιδιά. Μπορεί να μην θέλουν να σκέφτονται τι συμβαίνει σε ολόκληρη την χώρα ή αλλού στον κόσμο.
Δεν είναι εύκολο να κατανοήσουν ή να δεχθούν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που αφορούν την δημόσια υγεία. Πολλά μικρά παιδιά αισθάνονται φοβισμένα και μπερδεμένα. Ως γονείς, μπορούμε να τα βοηθήσουμε ακούγοντας τα και απαντώντας με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις τους, με συνέπεια και υποστηρικτικό τρόπο. Ευτυχώς, τα περισσότερα παιδιά, ακόμη και εκείνα που εκτίθενται σε απώλεια ή ασθένεια, είναι αρκετά ανθεκτικά. Ωστόσο, δημιουργώντας ένα ανοικτό περιβάλλον, όπου θα αισθάνονται ελεύθερα να κάνουν ερωτήσεις, μπορούμε να τους βοηθήσουμε να αντιμετωπίσουν τα αγχωτικά γεγονότα και εμπειρίες και να μειώσουμε τον κίνδυνο συναισθηματικών δυσκολιών.
Μαρία Λεωνίδου. Συστημική οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια, Σύμβουλος Ζευγαριών, Σύμβουλος Παιδιών και Εφήβων
Anakoufisis- Psychotherapy & Counseling 